“Samarqand: jahon madaniy turizm poytaxti” sarlavhali maqola muallifi shunday deydi: “O‘zbekistonning sharqiy-markaziy qo‘ynida o‘tmish sivilizatsiyalar hikoyalarini shivirlab turadigan shahar bor. Ikki ming yildan ortiq boy tarix va madaniy uyg‘unlikning jonli guvohi bo‘lgan Samarqand shahriga xush kelibsiz”. Jurnalist qadimiy shaharning jozibadorligini tushunishga harakat qilib, shunday xulosaga keladi: “Samarqandning sehri uning tarixiy xazinalari – masjid, madrasa va maqbaralarning maftunkor uyg‘unligidadir. Shahar markazida UNESKOning Butunjahon merosi ro‘yxatiga kiritilgan Registon joylashgan bo‘lib, u bir vaqtlar bozorlar, karvonsaroylar va hukmdorlar so‘zlari aks-sadosi yangrayotgan gavjum maydon bo‘lgan. Registon Samarqandning boy tarixining mazmun-mohiyatini o‘zida mujassam etgan bo‘lib, tashrif buyuruvchilarni ushbu g‘ayrioddiy shaharni shakllantirgan o‘tgan davrlarni boshdan kechirishga…

O‘zbekistondagi Samarqandni ko‘plab jahon madaniyatlarining “chorrahasi” va “erish qozoni” sifatida ta’riflash mumkin.Miloddan avvalgi VII -asrda tashkil topgan Afrasiyob deb atalgan shahar oʻzining eng katta yuksalishini 14—15-asrlarda Temuriylar hukmronligi davrida boshidan kechirgan. Samarqandning asosiy diqqatga sazovor joylari Registon maydonidagi uchta madrasa, Bibixonim masjidi, Shohi-Zinda majmuasi, Guri Amir maqbarasi va Ulug‘bek rasadxonasidir. 2025-yilda Samarqandda UNESCO Bosh konferensiyasining 43-sessiyasi bo‘lib o‘tadi: yakunlangan 42-sessiya davomida tegishli rezolyutsiya qabul qilindi. UNESCOning ijtimoiy tarmoqlardagi rasmiy sahifasida deb yozilgan.