O‘zbekistondagi Samarqandni ko‘plab jahon madaniyatlarining “chorrahasi” va “erish qozoni” sifatida ta’riflash mumkin.Miloddan avvalgi VII -asrda tashkil topgan Afrasiyob deb atalgan shahar oʻzining eng katta yuksalishini 14—15-asrlarda Temuriylar hukmronligi davrida boshidan kechirgan. Samarqandning asosiy diqqatga sazovor joylari Registon maydonidagi uchta madrasa, Bibixonim masjidi, Shohi-Zinda majmuasi, Guri Amir maqbarasi va Ulug‘bek rasadxonasidir. 2025-yilda Samarqandda UNESCO Bosh konferensiyasining 43-sessiyasi bo‘lib o‘tadi: yakunlangan 42-sessiya davomida tegishli rezolyutsiya qabul qilindi. UNESCOning ijtimoiy tarmoqlardagi rasmiy sahifasida deb yozilgan.  

Fransiya Respublikasi Prezidenti Emmanuel Makron mamlakatimizga rasmiy tashrifi doirasidagi tadbirlar yakunida Prezidentimiz Shavkat Mirziyoyev hamrohligida Samarqand shahrining qadimiy obidalari bilan tanishdi. Davlat rahbarlari dastlab Mirzo Ulug‘bek rasadxonasi va muzeyini borib ko‘rdi.  Ma’lumki, Muhammad Tarag‘ay Mirzo Ulug‘bek Amir Temurning suyukli nabirasi bo‘lgan, ezgu ishlarini davom ettirgan. U ham hukmdor, ham olim sifatida ilm-fan va madaniyatni rivojlantirgan, bunyodkorlikka katta e’tibor qaratgan. O‘rta asrlardayoq noyob rasadxona barpo etib, osmon jismlarini juda aniq o‘rgangan.  Mirzo Ulug‘bekning “Ziji jadidi Ko‘ragoniy” asari dunyo astronomiyasida muhim qo‘llanma hisoblanadi. Uni Yevropa, jumladan, fransiyaliklar ham yaxshi bilishadi.  Xususan, fransuz astronomi Jozef-Nikolya Delil faoliyati davomida Mirzo Ulug‘bekning asarlarini o‘rgangan, “Ziji…